บางครั้ง “หนึ่งวันที่ไม่อาจลืม” กลายเป็น “หลายปีที่เรายังจดจำ” — หนังเรื่อง 366 Days หรือชื่อญี่ปุ่น “366日” ที่กำกับโดย Takehiko Shinjo เล่าเรื่องราวความรักที่เริ่มต้นบนเกาะโอกินาว่าในปี 2003 แล้วขยับไปยังเมืองโตเกียวและเวลาผ่านไปหลายปี เพื่อสะท้อนถึงความทรงจำที่ไม่อาจย้อนกลับและการเติบโตที่บางครั้งหมายถึงการปล่อยวาง
ในปี 2003 ณ เกาะโอกินาว่า มินาโตะ มากิยะ (Eiji Akaso) นักเรียนปีสุดท้ายที่กำลังสูญเสียแม่ด้วยโรคร้าย และมีความฝันอยากเป็นนักแต่งเพลงได้พบกับรุ่นน้อง มิอุ ทามาชิโระ (Moka Kamishiraishi) ที่มีวันเกิดเพียงครั้งทุก 4 ปี ทั้งสองมี “เพลง” เป็นจุดเริ่มต้นของความสัมพันธ์ สลับกับเครื่องเล่น MD และรูปโพลารอยด์ที่กลายเป็นสัญลักษณ์ของวัยรุ่นยุคหนึ่ง.
หลังจบมัธยม มินาโตะย้ายไปโตเกียวเพื่อไล่ตามฝัน มิอุตัดสินใจตามมา เพื่อเป็นล่ามตามรอยแม่ของเธอ ระหว่างนั้นทั้งสองใช้ชีวิตอย่างมีความหวัง แต่ความจริงคือ ชีวิตเมืองใหญ่ไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด และมินาโตะกลับเลือกที่จะเลิกกับมิอุอย่างกะทันหันก่อนจะหายหน้าไป … เหลือให้มิอุและลูกสาวของเธออีกคนต้องสืบค้นอดีตที่ถูกซ่อนไว้.
หนังใช้โครงสร้าง “ย้อนเวลา” และ “ข้ามยุค” เพื่อเปิดเผยทีละน้อยว่าเหตุผลใดที่พวกเขาแยกทาง ตั้งแต่บทเพลงที่เขาแต่งจนแม่มินาโตะเสียชีวิต การย้ายเมือง ความฝันที่ถูกลืม และความกลัวที่จะสูญเสีย มิอุเองที่ดูเหมือนจะเสียเปรียบในรักครั้งนี้กลับกลายเป็นผู้ที่ยังคงพยุงตัวเองและลูกสาวไว้ได้ หนังพาเราเข้าใจว่า “ความรัก” อาจไม่ใช่แค่การอยู่ด้วยกัน แต่คือการอยู่ได้แม้ว่าอีกคนจะไม่อยู่แล้ว
จุดที่หนังทำได้ดีคือบรรยากาศของโอกินาว่า — ภาพทะเลสีฟ้า เครื่องเล่น MD และรูปถ่ายเป็นกิมมิกส่งเสียงเพลงที่เชื่อมระหว่างตัวละคร ทำให้ผู้ชมเข้าใจว่าเวลาที่เราวางเครื่องเล่นเพลงไว้ในกล่องก็คือตอนที่เราอยากให้ “เสียงนั้น” คงอยู่ชั่วนิรันดร์.
แต่ในทางกลับกัน หนังมีจังหวะที่อาจดูเชื่องช้า และบทหนังบางช่วงถูกติว่า “เดาได้” และตัวละครรองบางตัวได้รับเวลาไม่พอ หนังรักแบบนี้จึงเหมาะกับผู้ชมที่เปิดใจมากกว่าผู้ชมที่คาดหวังพล็อตพลิกหักมุม.
โดยรวมแล้ว 366 Days ไม่ใช่หนังรักแบบหวือหวา แต่อย่างน้อยมันคือหนังที่ถามว่า “คุณจะจำหนึ่งวันจนทุกวันกลายเป็น 366 วันไหม?” หากคุณพร้อมจะปล่อยให้เพลง บรรยากาศ และความทรงจำพาไป หนังเรื่องนี้เหมาะกับคืนที่คุณอยากดูหนังที่สะท้อนใจมากกว่าจะระเบิด.
คะแนน IMDb: ข้อมูลคะแนนเฉพาะหน้า IMDb ยังไม่ระบุชัดเจน (ณ เวลาที่เขียน)
คะแนนผู้เขียน: 7.0 / 10 – ให้กับการถ่ายทอดความเจ็บปวดของรักแรก ภายใต้เพลงและภาพของความทรงจำ
